Definicja i niewłaściwe użycie
Terminy „biodegradowalny” i „kompostowalny” są często używane zamiennie, aby opisać rozkład materiałów organicznych w określonych warunkach. Jednak niewłaściwe użycie terminu „biodegradowalny” w marketingu wprowadziło konsumentów w błąd. Aby temu zaradzić, BioBag używa głównie terminu „kompostowalny” w odniesieniu do naszych certyfikowanych produktów.
Biodegradowalność
Biodegradowalność odnosi się do zdolności materiału do ulegania degradacji biologicznej, w wyniku której powstaje CO2, H2O, metan, biomasa i sole mineralne. Proces ten napędzają mikroorganizmy, żywiące się głównie odpadami organicznymi. Termin ten jest jednak nieprecyzyjny, ponieważ wszystkie materiały ostatecznie ulegają biodegradacji, co podkreśla potrzebę określenia docelowego środowiska biodegradacji.
Kompostowalność
Kompostowanie polega na trawieniu mikrobiologicznym, które rozkłada odpady organiczne na kompost, korzystny dla wzbogacenia gleby i jej nawożenia. Do tego procesu niezbędne są optymalne warunki cieplne, wodne i tlenowe. W stosach odpadów organicznych niezliczone mikroby trawią materiały, przekształcając je w kompost. Pełna kompostowalność wymaga przestrzegania rygorystycznych norm, takich jak europejska norma EN 13432 i amerykańska norma ASTM D6400, gwarantując całkowity rozkład bez szkodliwych pozostałości.
Międzynarodowe standardy
Oprócz europejskiej normy EN 13432, różne kraje mają własne normy, w tym amerykańską normę ASTM D6400 i australijską normę AS4736. Normy te stanowią punkt odniesienia dla producentów, organów regulacyjnych, zakładów kompostowania, agencji certyfikujących i konsumentów.
Kryteria dla materiałów kompostowalnych
Zgodnie z normą europejską EN 13432 materiały kompostowalne muszą charakteryzować się:
- Biodegradowalność co najmniej 90%, przekształcająca się w CO2w ciągu sześciu miesięcy.
- Rozpad, w wyniku którego pozostaje mniej niż 10% pozostałości.
- Zgodność z procesem kompostowania.
- Niski poziom metali ciężkich bez pogorszenia jakości kompostu.
Wniosek
Sama biodegradowalność nie gwarantuje kompostowalności; materiały muszą również ulec rozpadowi w jednym cyklu kompostowania. Z kolei materiały, które w jednym cyklu rozpadają się na niebiodegradowalne mikrocząstki, nie są uznawane za kompostowalne. Norma EN 13432 stanowi zharmonizowaną normę techniczną, zgodną z dyrektywą europejską 94/62/WE w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych.
Czas publikacji: 09-03-2024